مدح و شهادت امام زین العابدین علیهالسلام
شاعر : امیر عظیمی
نوع شعر : مدح و مرثیه
وزن شعر : مستفعلن مستفعلن مستفعلن فع
قالب شعر : غزل
سـر میگـذارم بر سـر دیـوار روضه وقـتـی که میافـتم به یـاد یـار روضه
عرض ارادت میکـنم بر آن مسیحـی که روی دوش خود گرفته دار روضه
مصداق کل یوم عاشوراست این مرد او شاهدی زنده است در اشعار روضه
زخـمـی قـدیـمی از در و دیـوار دارد آزرده او را واژۀ مـســمــار روضــه
سی سال اشک و هق هق و ذکر مصیبت در چشم او شد زندگی سرشار روضه
بیـمـاری کـربـبـلایش مـصـلحـت بـود بـیـمـار بـوده او ولی بـیـمـار روضـه
هر شب به روی سفرهاش با دیدن آب میکرد با خـون جگـر افـطار روضه
هر جا که ذبحی را کنارش سر بریدند افــتـاد یـاد مـقــتـل غــمــبـار روضـه
بابای مظـلـوم مرا لـب تـشـنه کـشـتـند وقـتی که شمر نحـس شد آوار روضه
خـیلی خجـالت میکـشـم از عـمـههایم از ازدحــام کــوچـه و بـازار روضـه
|